kolejne zmiany na stanowiskach pracy

Polska z jednym z najniższych wskaźników w Europie. W Polsce wskaźnik zatrudnienia wśród kobiet odbiega na niekorzyść od unijnej średniej, zwłaszcza w dwóch grupach wiekowych: 25-29 lat Podstawa prawna zawieszenia przepisów o obowiązkowych badaniach okresowych. Zawieszenie wprowadziła ustawa z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374, z późn. zm., dalej ustawa w sprawie COVID-19). Szkolenia online kadrowo-płacowe są naszą odpowiedzią na zmiany w prawie oraz potrzeby naszych Klientów w zakresie podnoszenia kwalifikacji i aktualizowania wiedzy z zakresu kadr, płac i zasiłków. Zmianiające się przepisy prawne zmuszają pracowników administracji publicznej oraz firm do nieustannej aktualizacji swojej wiedzy i Na podstawie art. 50 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654) zarządza się, co następuje: § 1. 1. Kwalifikacje wymagane od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach leczniczych niebędących przedsiębiorcami określa załącznik do rozporządzenia. 2. Art. 148. [Szczególna ochrona] W systemach i rozkładach czasu pracy, o których mowa w art. 135-138, 143 i 144, czas pracy: 1) pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, 2) pracownic w ciąży, 3) nonton film bidadari mencari sayap full movie. Zmiany w Kodeksie pracy – dłuższy urlop rodzicielski zostanie wydłużony do 41 tygodni w przypadku urodzenia się jednego dziecka i do 43 tygodni w przypadku ciąży mnogiej (obecnie urlop ten wynosi 32 i 34 tygodnie). Dodatkowo każde z rodziców będzie miało gwarancję 9 tygodni urlopu, których nie będzie można przenieść na drugiego rodzica. Urlop będzie można wykorzystać w 5 częściach do zakończenia roku kalendarzowego, w którym dziecko skończy 6 lat. archiwum Takie będą zmiany w kodeksie pracy w 2022 roku. Sprawdź najnowsze przepisy dotyczące urlopu rodzicielskiego, opiekuńczego oraz pracy elastycznej, oraz inne zmiany po wprowadzeniu zmian w kodeksie pracy. Ustawodawca przygotował kilka zmian, z którymi powinien zapoznać się każdy pracownik. W najnowszych przepisach jest kilka zmian dotyczących urlopów. Wkrótce nastąpią zmiany w polskim Kodeksie pracy, dotyczące przede wszystkich pracowników mających pod opieką dzieci. Nowelizacja przepisów prawa pracy wynika z konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów unijnych zawartych w dwóch dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady UE z r.:w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej, w sprawie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym rodziców i opiekunów. Nowe przepisy zaczną obowiązywać niebawem, ponieważ termin ich wdrożenia upływa 1 i 2 sierpnia co się zmieni pod względem twojego urlopu rodzicielskiego, opieki nad dziećmi, elastyczności pracy, w tym zdalnej, a także pracy nocnej, w nadgodzinach i na czas próbny. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Wojewoda mazowiecki Konstanty Radziwiłł powołał pięciu nowych konsultantów wojewódzkich. Dziewięciu dotychczasowym konsultantom wręczył też akty powołania na kolejną kadencję. 19 maja 2022 r. w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim odbyła się uroczystość wręczenia powołań i podziękowań wojewódzkim konsultantom medycznym. Fot. Mazwiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie - Życzę Państwu, żeby praca konsultanta było owocna, jeżeli chodzi o działania organizacyjne na rzecz lepszego systemu zdrowia w różnych obszarach. Tym z Państwa, którzy kończą swoją misję, bardzo serdecznie dziękuję za wysiłek oraz dyspozycyjność w lepszych, ale i też gorszych chwilach. A tym, którzy otrzymali i przyjęli nominację, bardzo serdecznie dziękuję i mam nadzieję na dobrą współpracę – powiedział Konstanty Radziwiłł. W trakcie uroczystości podziękowano prof. dr. hab. n. med. Arturowi Niedzielskiemu, który przestał pełnić funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie otorynolaryngologii. Akt powołania do pełnienia funkcji konsultanta medycznego z rąk wojewody mazowieckiego odebrali: mgr Jolanta Oszust - pielęgniarki oddziałowej Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Nowodworskim Centrum Medycznym, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego;mgr Magdalena Niedzielko - farmaceutka kliniczna w Szpitalu Medicover w Warszawie, do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie farmacji klinicznej;Magdalena Wrońska-Sobolewska - kierownik Warszawskiego Oddziału Mazowieckiego Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny pracy;dr hab. n. med. Piotr Szopiński - kierownik Kliniki Chirurgii Naczyniowej w Instytucie Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chirurgii naczyniowej;dr hab. n. med. Beata Pyrżak - kierownik Oddziału Klinicznego Endokrynologii i Pediatrii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie endokrynologii i diabetologii dziecięcej. Akt powołania na kolejną kadencję do pełnienia funkcji konsultanta medycznego z rąk wojewody odebrali: prof. nadzw. dr hab. n. med. Marzena Olesińska - kierownik Kliniki i Polikliniki Układowych Chorób Tkanki Łącznej w Narodowym Instytucie Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji w Warszawie, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie reumatologii;dr hab. n. med. Józef Knap – emerytowany profesor Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie medycyny morskiej i tropikalnej;dr n. med. Maciej Nowak - adiunkt Zakładu Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia w Uniwersyteckim Centrum Stomatologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie periodontologii;dr hab. n. med. Jacek Lewandowski – kierownika Kliniki Chorób Wewnętrznych, Nadciśnienia Tętniczego i Angiologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, został powołany do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie hipertensjologii;mgr Anna Dudek - dyrektor ds. pielęgniarstwa w Mazowieckim Szpitalu Wojewódzkim Drewnica Sp. z została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa psychiatrycznego;mgr Małgorzata Giemza – specjalistka ds. epidemiologii w Zespole Kontroli Zakażeń Szpitalnych Instytutu Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie pielęgniarstwa epidemiologicznego;dr n. med. Lidia Popek - kierownik Oddziału Psychiatrycznego dla Dzieci w Mazowieckim Centrum Neuropsychiatrii w Zagórzu k. Warszawy, została powołana do pełnienia funkcji konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie psychiatrii dzieci i młodzieży. Do zadań konsultantów należy przeprowadzanie kontroli podmiotów leczniczych w zakresie jakości świadczeń oraz przeprowadzanego kształcenia i doskonalenia zawodowego. Rolą konsultantów jest też przygotowywanie informacji o zasobach i potrzebach kadrowych w ich specjalizacjach. W województwie mazowieckim powołanych jest ponad stu konsultantów z różnych dziedzinach medycyny, farmacji i ochrony zdrowia. Ich kadencja trwa pięć lat. Pełen wykaz, wraz z danymi kontaktowymi, jest dostępny na stronie internetowej Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego, w zakładce Zdrowie. Źródło: ZOBACZ TAKŻE: Nowi profesorowie nauk medycznych i n. o zdrowiu Wykonująca pracę biurową młodsza księgowa zostanie przeniesiona na inne stanowisko i będzie sekretarką. Czy należy przeprowadzić jej dodatkowe szkolenie stanowiskowe BHP? Izabela, Oleśnica BHP – zmiany od 2019 r. Kodeks pracy jasno przedstawia kwestię szkolenia BHP – pracownika nie wolno dopuścić do pracy bez wymaganych kwalifikacji i umiejętności, ale także bez dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Szkolenia BHP dzielimy przy tym na: wstępne, okresowe. W 2019 r. wprowadzono bardzo ważną zmianę w Kodeksie pracy. Zatrudnieni na stanowisku administracyjno-biurowym zostali mianowicie zwolnieni z obowiązku przeszkolenia okresowego z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Co jednak z instruktażem/szkoleniem stanowiskowym? Szkolenie stanowiskowe BHP Instruktaż stanowiskowy to przeszkolenie, które powinno zapewnić pracownikowi zapoznanie się z czynnikami występującymi na danym stanowisku pracy oraz ryzykiem zawodowym związanym z wykonywaną pracą, sposobami ochrony przed zagrożeniami oraz metodami bezpiecznego wykonywania pracy na tym stanowisku. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza osoba wyznaczona przez wykonujący pracę na kilku stanowiskach pracy powinien odbyć instruktaż stanowiskowy na każdym z tych stanowisk. Instruktaż stanowiskowy ma różny czas trwania, w zależności od stanowiska pracy. W przypadku pracowników zatrudnianych na stanowiskach administracyjno-biurowych narażonych na działanie czynników uciążliwych szkolenie trwa minimum 2 godziny lekcyjne, czyli 1 godzinę 30 minut. Instruktaż stanowiskowy powinien być przeprowadzony przez osobę wyznaczoną do tego przez pracodawcę, osobę kierującą pracownikami lub pracodawcę – wyłącznie gdy posiadają oni odpowiednie kwalifikacje i doświadczenie zawodowe oraz są przeszkoleni w zakresie metod prowadzenia instruktażu stanowiskowego. Szkolenie stanowiskowe kończy się sprawdzianem wiedzy i umiejętności z zakresu wykonywania pracy zgodnie z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy. Test stanowi podstawę dopuszczenia pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na określonym stanowisku: pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym oraz innym, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych; pracownika przenoszonego na to stanowisko; ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką. Odbycie instruktażu ogólnego oraz instruktażu stanowiskowego pracownik potwierdza na piśmie, a ta informacja powinna być przechowywana w aktach pracownika. Ile trwa szkolenie stanowiskowe? Szkolenie powinno być prowadzone w formie instruktażu na stanowisku, na którym będzie zatrudniony instruowany pracownik, na podstawie szczegółowego programu opracowanego przez organizatora szkolenia. Instruktaż powinien uwzględniać etapy wskazane poniżej: rozmowa wstępna instruktora z instruowanym pracownikiem; pokaz i objaśnienie przez instruktora całego procesu pracy, który ma być realizowany przez pracownika; próbne realizowanie procesu pracy przez pracownika przy korygowaniu przez instruktora sposobów wykonywania pracy; samodzielna praca instruowanego pracownika pod nadzorem instruktora; sprawdzenie i ocena przez instruktora sposobu wykonywania pracy przez pracownika. Pełny instruktaż trwa co najmniej 8 godzin, a zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy czas trwania poszczególnych etapów szkolenia prezentuje się następująco: przygotowanie pracownika do wykonywania określonej pracy – 2 godziny; pokaz przez instruktora sposobu wykonywania pracy – 0,5 godziny; próbne wykonanie zadania przez pracownika pod kontrolą instruktora – 0,5 godziny; samodzielna praca pracownika pod nadzorem instruktora – 4 godziny; omówienie i ocena przebiegu wykonywania pracy przez pracownika – 1 godzina. Jeżeli pracownik wykonuje pracę na różnych stanowiskach, szkolenie powinno uwzględniać wszystkie rodzaje prac, które będą należały do zakresu obowiązków pracownika. Zmiana stanowiska a szkolenie stanowiskowe Wstępne szkolenie stanowiskowe BHP w przypadku zmiany stanowiska pracy jest konieczne, gdy w związku ze zmianą stanowiska następuje zmiana warunków techniczno-organizacyjnych na stanowisku. Oznacza to przede wszystkim: zmiany organizacji stanowiska pracy; zmiany procesu technologicznego; wprowadzenie do stosowania substancji o działaniu szkodliwym dla zdrowia albo niebezpiecznym; wprowadzenie nowych lub zmienionych narzędzi, maszyn i innych urządzeń. Jeżeli nie następuje żadne z powyższych lub podobnych zdarzeń, przeprowadzenie dodatkowego stanowiskowego szkolenia BHP nie jest stanowiskowe w przypadku zmiany stanowiska pracy jest konieczne, gdy następuje zmiana warunków techniczno-organizacyjnych na stanowisku. Zmiana stanowiska a szkolenie stanowiskowe – podsumowanie Szkolenie stanowiskowe ma na celu zdobycie przez pracownika wiedzy i umiejętności związanych z danym stanowiskiem pracy. Zaznajomienie z zagrożeniami pozwala pracownikowi na optymalne działanie w niebezpiecznej sytuacji. Dlatego tak ważne jest, aby pracownik, który zmienia stanowisko pracy i przy tym zmianie ulegają warunki szkodliwe, miał przeprowadzone nowe szkolenie stanowiskowe. Pozwala to uniknąć sytuacji, w której zagrożone jest zdrowie, a czasem nawet życie pracownika. W przypadku zmiany stanowiska na takie, na którym czynniki szkodliwe są takie same jak na poprzednim, pracodawca nie ma obowiązku przeprowadzenia instruktażu stanowiskowego. W trakcie zatrudnienia może zdarzyć się sytuacja przeniesienia pracownika na inne stanowisko. Przeniesienie na inne stanowisko może być wynikiem awansu, prośby i wniosku pracownika o przeniesienie lub może być spowodowane likwidacją stanowiska dotychczas zajmowanego przez pracownika. Przy zmianie stanowiska przez pracownika, pracodawca musi pamiętać o dwóch ważnych kwestiach wynikających z przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy. Jednym z podstawowych obowiązków pracownika jest poddawanie się badaniom profilaktycznym, w skład których wchodzą badania wstępne, okresowe i kontrolne. Kolejnym podstawowym obowiązkiem pracownika jest udział w szkoleniach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy. Badania profilaktyczne pracowników powinny być wykonywane z uwzględnieniem narażenia na konkretne czynniki szkodliwe lub uciążliwe występujące na stanowisku pracy badanego pracownika i mają za zadanie stwierdzenie u badanego braku przeciwwskazań lub też istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do pracy na określonym stanowisku i w narażeniu na określone czynniki szkodliwe i uciążliwe. Szkolenia z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy mają za zadanie zapoznanie pracownika z czynnikami środowiska pracy występującymi na konkretnym stanowisku pracy. Badania lekarskie Zgodnie z art. 229 par. 4 Kodeksu pracy, pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie. Ponadto, zgodnie z art. 229 Kodeksu pracy, wstępnym badaniom lekarskim, podlegają: 1) osoby przyjmowane do pracy; 2) pracownicy młodociani; 3) pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. Pracownik, który posiada aktualne badania lekarskie stwierdzające zdolność do wykonywania pracy na danym stanowisku ale zmienia stanowisko pracy powinien otrzymać od pracodawcy skierowanie na badania wstępne pod warunkiem zmiany środowiska pracy. Przy zmianie stanowiska, warunki pracy ulegają często znacznej zmianie. Należy jednak ustalić czy będą na nim występowały czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe. W przypadku wystąpienia takich warunków pracownik będzie musiał odbyć badania wstępne. Sama zmiana nazwy stanowiska nie powoduje obowiązku ponownego poddania się badaniom lekarskim przez pracownika. Jeżeli zmiana stanowiska wiąże się ze zmianą charakteru pracy, w tym również nowymi zagrożeniami, pracodawca powinien skierować pracownika na ponowne badania wstępne. Jeżeli zmiana dotyczy przeniesienia pracownika np. ze stanowiska „pracownik biurowy” na stanowisko „specjalista ds. personalnych”, na których to stanowiskach zagrożenia są identyczne, a różnica polega jedynie na innym zakresie realizowanych zadań, nie ma konieczności kierowania pracownika na ponowne badania. Należy jednak wziąć po uwagę obowiązek spoczywający na pracodawcy a wynikający z art. 229 par. 4 Kodeksu pracy. Część praktyków prawa pracy uważa, że mimo braku zmiany czynników szkodliwych, sama zmiana stanowiska – nazwy zajmowanego przez pracownika stanowiska, stanowi podstawę do przeprowadzenia ponownie wstępnych badań lekarskich, ponieważ zgodnie z brzmieniem przepisu: pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Zaświadczenie lekarskie zawiera informację o zdolności do wykonywania pracy na konkretnym, wyraźnie wskazanym stanowisku pracy. Osobiście uważam, że ze względu na bezpieczeństwo pracownika, warto ponieść dodatkowy koszt badań lekarskich i przy każdej zmianie stanowiska kierować pracownika do wykonania wstępnych badań lekarskich. Jednym z najważniejszych obowiązków pracodawcy związanych z badaniami profilaktycznymi jest wydanie skierowania zawierającego opis warunków pracy uwzględniający informacje o występowaniu na stanowisku pracy czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach. W oparciu o powyższe informacje lekarz medycyny pracy (nie pracodawca) określa zakres badania profilaktycznego i w razie potrzeby zleca również niezbędne badania specjalistyczne – np. psychologiczne, okulistyczne oraz określa jego częstotliwość. Szkolenie BHP Zgodnie z art. 237 (3) Kodeksu pracy, nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzenie okresowych szkoleń w tym zakresie. Szkolenie pracownika przed dopuszczeniem do pracy nie jest wymagane w przypadku podjęcia przez niego pracy na tym samym stanowisku pracy, które zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z tym pracodawcą kolejnej umowy o pracę. W związku ze zmianą stanowiska dotychczas zajmowanego przez pracownika, pracodawca ma obowiązek skierować pracownika na dodatkowe przeszkolenie z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy, czyli tzw. instruktaż stanowiskowy. Zgodnie z art. 11 Rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 lipca 2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na określonym stanowisku: 1) pracownika zatrudnianego na stanowisku robotniczym oraz innym, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych; 2) pracownika przenoszonego na stanowisko robotnicze lub inne, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych; 3) ucznia odbywającego praktyczną naukę zawodu oraz studenta odbywającego praktykę studencką. Ponadto pracownik wykonujący pracę na kilku stanowiskach pracy powinien odbyć instruktaż stanowiskowy na każdym z tych stanowisk. Instruktaż stanowiskowy powinien zostać przeprowadzony przez bezpośredniego przełożonego przed dopuszczeniem do wykonywania pracy na określonym stanowisku. Instruktaż powinien zapewnić pracownikowi zapoznanie się z czynnikami środowiska pracy występującymi na konkretnym stanowisku pracy i ryzykiem zawodowym związanym z wykonywaną pracą, sposobami ochrony przed zagrożeniami, jakie mogą powodować te czynniki oraz metodami bezpiecznego wykonywania pracy na konkretnym stanowisku. Aktualności bhp 7 kwietnia 2015 Ledwie kilka dni temu weszły w życie zmiany do Kodeksu pracy, a tu już mamy propozycje kolejnych. Tym razem z inicjatywą nowelizacji występuje Minister Gospodarki. Projektowane przez niego zmiany mają ograniczyć koszty pracodawców wynikające z przechowywania dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników. Wejście w życie tej noweli to początek 2016 są podstawy wprowadzania kolejnych zmian? Szykują się nam kolejne zmiany w przepisach Kodeksu pracy. Minister Gospodarki przedstawił do konsultacji publicznych projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Tym razem zmiany dotyczyć będą w głównej mierze przepisów regulujących kwestie przechowywania dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników. Natomiast ich podstawą jest zmniejszenie kosztów ponoszonych przez pracodawców w związku z obowiązkiem przechowywania dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników. Projektowane rozwiązania polegają na ograniczeniu zakresu i czasu przechowywania dokumentacji pracowniczej przez pracodawców. A zatem zmiany te dotkną również czasu przechowywania dokumentów związanych z bhp, orzeczeń lekarskich, jak i świadectw i innych dokumentów potwierdzających nabycie określonych uprawnień. Uwaga!Według szacunków Ministerstwa Gospodarki, roczne koszty administracyjne w gospodarce z tytułu prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej wynoszą niebagatelną kwotę 130 mln zł. Jak obecnie prowadzi się i przechowuje dokumentację pracowniczą i akta osobowe? Obecnie akta osobowe i płacowe są przechowywane przez okres 50 lat, po upływie którego są niszczone. Okres 50 lat przechowywania dokumentacji pracowniczej liczy się od dnia zakończenia pracy u danego pracodawcy dla dokumentacji osobowej i od dnia wytworzenia dla dokumentacji płacowej. Na dzień dzisiejszy akta osobowe prowadzi się podzielone na trzy części: A (dokumenty zgromadzone w związku z ubieganiem się o zatrudnienie), B (dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia pracownika) i C (dokumenty związane z ustaniem zatrudnienia). Dodatkowo dla każdego pracownika pracodawca musi prowadzić odrębnie dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy: kartę ewidencji czasu pracy, imienna kartę (listę) wypłacanego wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą, kartę ewidencyjną przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz kartę środków ochrony indywidualnej, a także kartę wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży i obuwia oraz ich pranie i konserwację. Jakie są proponowane zmiany w przepisach? Projekt ustawy zakłada nowe okresy przechowywania dokumentacji w zależności od rodzaju dokumentu i jego przydatności do celów bieżących, do dochodzenia roszczeń ze stosunku pracy oraz dla celów emerytalno-rentowych. Według propozycji Ministerstwa Gospodarki mielibyśmy wyróżniać trzy okresy przechowywania: okres zatrudnienia (określany jako „0 lat”, tj. zniesienie obowiązku przechowywania dokumentu po zakończeniu zatrudnienia u danego pracodawcy), 5-cioletni okres po ustaniu zatrudnienia (dla dokumentacji, która może być pomocna przy dochodzeniu roszczeń ze stosunku pracy), 50-cioletni okres po ustaniu zatrudnienia (co do zasady, dotyczący dokumentów gromadzonych dla celów emerytalno-rentowych) (projektowany nowy art. 944 Kodeksu pracy). Przewiduje się ścisłe (enumeratywne) wyliczenie, wskazanie zamkniętych katalogów dokumentów, które należałoby przechowywać tylko przez czas zatrudnienia oraz przez 50 lat. Inne niż te wskazane przez przepisy dokumenty podlegałyby obowiązkowi przechowywania przez okres 5 lat od ustania zatrudnienia. Natomiast jeżeli przepisy dotyczące stosunku pracy określonej kategorii pracowników będą przewidywały indywidulanie obowiązek włączenia do akt osobowych pracownika jakiegoś dokumentu, a nie będzie dla tego dokumentu podany czas jego przechowywania, wówczas taki dokument należałoby przechowywać 5 lat od dnia rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku pracy. Uwaga!Przy projektowaniu zmian wzięto pod uwagę 3-letni okres przedawnienia roszczeń ze stosunku pracy, zgodnie z art. 291 § 1 Kodeksu pracy, i przeciętny czas trwania postępowań sądowych prowadzonych przez sądy pracy. Stąd proponowany 5-cioletni okres przechowywani dokumentacji, po ustaniu zatrudnienia. Zmiana czasu przechowywania dokumentów wiąże się również ze zmianą sposób gromadzenia akt osobowych pracownika. W przygotowanym przez siebie projekcie Ministerstwo Gospodarki proponuje podzielenie akt osobowych pracownika dalej na 3 części, ale z uwagi na okresy przechowywania dokumentów w nich zawartych. Rodzaje dokumentów gromadzonych w poszczególnych częściach akt osobowych oraz sposób prowadzenia tych akt, ministerstwo zakłada, że zostanie określony w wydanym na podstawie nowego art. 945§ 3 Kodeksu pracy rozporządzeniu właściwego ministra. Jednocześnie warto podkreślić, że do projektu Ministerstwo Gospodarki dodało również dwa załączniki, w których już określiło zamknięte katalogi dokumentów dla okresów przechowywania: „0 lat” (czyli przechowywane tylko przez czas zatrudnienia) – tu zakwalifikowano 23 pozycje) 50 lat po ustaniu zatrudnienia – tu zakwalifikowano 31 pozycji (11 rodzajów dokumentów). Te dwa katalogi zostaną ujęte w rozporządzeniu wydanym właśnie na podstawie nowego art. 945 § 3 Kodeksu pracy. Natomiast pozostałe dokumenty objęte 5-letnim okresem przechowywania zostaną w rozporządzeniu określone rodzajowo w katalogu otwartym. Rozporządzenie to zastąpi obecnie funkcjonujące rozporządzenie wydane na podstawie art. 2981 Kodeksu pracy, w związku z czym w projekcie ustawy uregulowano uchylenie tego przepisu. Co z dokumentami potwierdzającymi uprawnienia lub kwalifikacje pracownika? Projekt zakłada również, że pracodawca na wniosek pracownika, w dniu ustania zatrudnienia tego pracownika, wyda mu: kopie lub odpisy świadectw pracy wydanych przez innych pracodawców, złożonych przez pracownika na etapie ubiegania się o zatrudnienie oraz kopie lub odpisy dokumentów potwierdzających kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku, złożonych przez pracownika, uzyskanych u innych pracodawców. Taki zapis ma zapobiec niepotrzebnemu gromadzeniu, przechowywaniu, powielaniu tych samych dokumentów przez wielu pracodawców. Co z orzeczeniami lekarskimi wydanymi w ramach pracowniczych badań lekarskich? Ministerstwo Gospodarki przewiduje również zmiany w art. 229 § 7 Kodeksu pracy. Miałyby one polegać na zwolnieniu pracodawcy z obowiązku przechowywania orzeczeń lekarskich wydanych po rozwiązaniu stosunku pracy, gdy badania przeprowadzono na wniosek byłego pracownika. W myśl przewidywanych zmian orzeczenia lekarskie wydane w związku z przeprowadzonymi badaniami będą mieściły się w kategorii dokumentów przechowywanych przez pracodawcę przez okres 5 lat od zakończenia pracy pracownika. A zatem, jak podkreśla resort gospodarki w uzasadnieniu do projektu zmian, bezprzedmiotowe byłoby dołączenie do akt tych orzeczeń, które zostały wydane w związku z wnioskiem pracownika złożonym po 6 lub 10 latach od zakończenia pracy. W przypadku przechowywania dokumentacji medycznej oraz orzeczeń resort powołuje się na § 12 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 29 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów dokumentacji medycznej służby medycyny pracy, sposobu jej prowadzenia i przechowywania oraz wzorów stosowanych dokumentów ( nr 149, poz. 1002). Tak więc, orzeczenia lekarskie będą przechowywane w dokumentacji medycznej, która będzie dostępna w jednostce służby medycyny pracy. A wydane orzeczenia lekarskie będą przechowywane, jak dotychczas, przez okres 20 lat (lub 40 lat w przypadku pracowników zawodowo narażonych na czynniki rakotwórcze, mutagenne itp.) na podstawie przepisów ustawy o służbie medycyny pracy. Jak planowane jest rozwiązanie okresu przejściowego? Chcąc zapewnić płynne przejście na nowy system gromadzenia akt pracowniczych, projekt ustawy zakłada, że dokumenty z akt osobowych pracowników zatrudnionych w dniu wejścia w życie ustawy i zgromadzone do tego dnia, staną się dokumentami przechowywanymi przez okres 50 lat od dnia rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku pracy, chyba że pracodawca zdecyduje o stosowaniu do tych dokumentów nowych zasad ich przechowywania. Natomiast kolejne dokumenty dołączane do akt osobowych będą umieszczane już w częściach odpowiadających okresowi ich przechowywania. Resort gospodarki zakłada, że proponowane w projekcie ustawy zmiany wejdą w życie 1 stycznia 2016 r. Autor: Kinga Grodzicka-Lisek Autor: Kinga Grodzicka-LisekPrawnik, specjalizujący się w zagadnieniach prawa pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Kilkuletni pracownik kancelarii adwokackiej. Autorka wielu tekstów i porad w zakresie prawa pracy oraz bhp. Redaktor „Portalu bhp” i była redaktor naczelna „Bhp w firmie” w 2011 r., redaktor prowadząca poradnik „Szkolenia bhp w firmie” w latach 2007-2009.

kolejne zmiany na stanowiskach pracy