kochalam sie z ginekologiem

Dziś porozmawiamy o tym z dr. n. med. Jarosławem Janeczko, specjalistą ginekologiem-położnikiem, doświadczonym specjalistą leczenia niepłodności, a także Co dalej? Co jeszcze mogę zrobić, by zajść w ciążę, mimo że in vitro z własnymi komórkami się nie powiodło? Translations in context of "konsultacja z ginekologiem" in Polish-English from Reverso Context: W takim przypadku konieczna jest konsultacja z ginekologiem z następnym leczeniem. Aleksandra Sp. z o o February 14, 2022 · Potwierdzamy informację, że w dniu dzisiejszym zajęcia rozpoczynamy o godz. 17:00 spotkaniem z ginekologiem, a następnie odbędzie się spotkanie z położną. Translations in context of "natychmiast skontaktować się z ginekologiem" in Polish-English from Reverso Context: Zauważając takie objawy, należy natychmiast skontaktować się z ginekologiem. Tłumaczenia w kontekście hasła "zobaczyć się z ginekologiem" z polskiego na niemiecki od Reverso Context: Na początek kobieta musi zobaczyć się z ginekologiem. nonton film bidadari mencari sayap full movie. Dysfunkcje seksualne mogą mieć swoje źródło zarówno w czynnikach psychicznych, biologicznych, jak i mieszanych. Z tego powodu w pracy psychologa-seksuologa niezbędna jest współpraca z lekarzami różnych specjalności, a w tym oczywiście ginekologów. Kiedy w gabinecie zjawia się kobieta natrafiająca w swoim życiu seksualnym na pewne trudności, w wywiadzie pytana jest między innymi o zdrowie intymne. Zazwyczaj dostaje także zalecenie, aby udać się do lekarza w celu wykluczenia biologicznej przyczyny swoich problemów. Wśród lekarzy nie jest jednak powszechne, aby pytać pacjentów o sprawy związane z seksem. Z jednej strony brak na to czasu, szczególnie w publicznej służbie zdrowia, z drugiej – jest to temat wstydliwy, niekoniecznie chętnie podejmowany. A skoro pacjent nie mówi – problem prawdopodobnie nie istnieje. Z badań nad seksualnością Polaków wynika, że ponad 40% kobiet, jak i mężczyzn, spełnia kryteria diagnostyczne zaburzeń seksualnych. Mimo to osoby te nie szukają pomocy – powodem jest wstyd, opór i lęk przed procesem terapeutycznym, a także brak rozpowszechnienia wiedzy na temat zdrowia seksualnego. A przecież podjęcie leczenia wpłynęłoby pozytywnie na relację partnerską danej osoby, a także na poprawę ogólnej jakości życia. Joanna Niedziela: Nicole, jak jest u ciebie i twoich koleżanek, kolegów? Czy w twoim gabinecie jest miejsce na rozmowę o życiu intymnym? Czy jest ona wpisana w standardowy wywiad lekarski? Nicole Sochacki-Wójcicka: Droga Joasiu, trudno mi odpowiedzieć na pytanie, jak to wygląda u moich kolegów „po fachu”, bo nie przebywam z nimi w gabinecie. Mogę jednak powiedzieć, jak to wygląda u mnie. Swoje doświadczenie zaczerpnęłam od starszych kolegów, którzy byli moimi wzorami do naśladowania. Prawda jest taka, że nie każdą pacjentkę wypytuję o życie seksualne. Dlaczego? Przykładowo, nie zadaję pytań pacjentce w ciąży na temat współżycia na pierwszej wizycie. Wtedy są inne, ważniejsze w danym momencie tematy do poruszenia. Poza tym skoro jest w ciąży… to z dużym prawdopodobieństwem z pożyciem seksualnym problemów nie miała. Jest to oczywiście uogólnienie, ale jeżeli na tej wizycie się okaże, że pacjentka ma przeciwwskazania do współżycia, np. plamienia lub krwiak podkosmówkowy to oczywiście ją o tym informuję. Dość często zdarza się, że pacjentka lub jej partner sami pytają czy mogą dalej współżyć – jeżeli nie ma przeciwwskazań to z przyjemnością przekazuję im taką wiadomość. Sprawa wygląda zupełnie inaczej, kiedy przychodzi do mnie pacjentka z niepłodnością lub planująca ciążę. W takiej sytuacji pytanie o rytm współżycia jest konieczne – jak często ma ono miejsce, czy kobieta odczuwa przyjemność ze zbliżenia, czy osiąga orgazm. Nie od dziś wiadomo, co poparte jest wieloma badaniami naukowymi, że kobieca przyjemność podczas współżycia jest jednym z czynników, który pozytywnie wpływa na poczęcia nowego życia. Mam jednak w zwyczaju informować otwarcie, jak powinno wyglądać „idealne” współżycie podczas starań o dziecko – a mianowicie trzy stosunki na tydzień przez cały cykl, nie tylko w dni płodne. To pozwala mi zbadać grunt pod dalszą rozmowę – czy kobieta chce ten temat dalej poruszać czy nie. Zagadnienie orgazmu niestety jest tematem tabu i rzeczywiście o niego nie pytam. Choć wiem, że ma on duże znaczenie. Bardzo ważne, nawet najważniejsze z punktu widzenia ginekologa, jest zadanie pytania pacjentce czy współżycie nie sprawia jej bólu lub czy nie ma problemów z nawilżeniem. Te pytanie są wpisane w mój standardowy wywiad lekarski przeprowadzany na każdej „rutynowej” wizycie: „czy pani współżyje?” – jeżeli odpowiedź jest twierdząca to pytam dalej – „czy odczuwa pani jakieś dolegliwości podczas stosunku?”. Przytaknięcie jest dla mnie znakiem, że powodem może być wiele chorób ginekologicznych. Uczucie suchości w pochwie może być objawem infekcji lub zaburzeń hormonalnych. Natomiast ból podczas stosunku jest charakterystyczny dla endometriozy lub torbieli jajników. Joanna Niedziela: Jakie problemy seksuologiczne najczęściej zgłaszane są przez kobiety? Jak często odsyłasz pacjentki do psychologa-seksuologa? Nicole Sochacki-Wójcicka: Najczęściej jest to właśnie ból podczas stosunku. Wtedy od razu powinien nam – lekarzom, włączyć się alarm, aby wykluczyć wszelkie możliwe przyczyny „organiczne” czy choroby cielesne, które mogą go powodować. Dość często kobiety skarżą się także na suchość w pochwie mimo istniejącej chęci do współżycia – taka sytuacja występuje nierzadko u kobiet po menopauzie oraz… u młodych dziewczyn przyjmujących antykoncepcję hormonalną. Sporadycznie przychodzą do ginekologa kobiety zgłaszające obniżoną ochotę na seks – nie jest to częste w moim gabinecie. Może dwie, trzy kobiety na rok. Myślę, że to właśnie takie panie „w pierwszym rzucie” zgłaszają się raczej do seksuologa. Jak często sama je odsyłam? Zawsze wtedy, gdy nie znajduję przyczyny „organicznej”, czyli tej cielesnej, a dolegliwość dalej istnieje. Mam swoją znajomą – lekarza seksuologa, do której zawsze mam numer i adres pod ręką. Wiem z doświadczenia, że kobiety mniej krępują się pójść właśnie do kobiety seksuologa. Joanna Niedziela: Jak oceniasz stan wiedzy Polek na temat zdrowia seksualnego? Czy uważasz, że niektórym problemom zapobiegłaby rozpowszechniona edukacja seksualna oparta na rzetelnych faktach? Nicole Sochacki-Wójcicka: Zdecydowanie tak. Choć powiem ci, że chyba nie jestem odpowiednią osobą, której powinnaś zadać to pytanie. Pracuję w Warszawie, a moje grono pacjentek to raczej kobiety i dziewczyny z wykształceniem średnim lub wyższym. Kobiety, które są na tyle świadome swojego zdrowia, że… w ogóle przyszły do ginekologa! Myślę, że taka wizyta to krok milowy dla wielu dziewcząt, a nawet kobiet przed 30 rokiem życia. Wciąż się zdarza, że panie dość późno decydują się na swoją pierwszą wizytę ginekologiczną. Nigdy ich wtedy nie krytykuję – wręcz przeciwnie! Chwalę, że się odważyły. Joanna Niedziela: Chciałabym poruszyć głębiej jeszcze jeden temat, o którym już wspomniałaś. Chodzi mi o ból podczas stosunku, a więc dyspareunię, która dotyka około 13% kobiet. W gabinecie seksuologicznym jest to problem, który rzadko zgłaszany jest przez kobietę wprost. Zwykle chowa się za brakiem ochoty na seks lub problemami z lubrykacją. Dyspareunia, jak wszystkie dysfunkcje seksualne, może mieć podłoże zarówno psychogenne ( lęk, niesatysfakcjonująca relacja partnerska), jak i zdrowotne, biologiczne. Jakie są najczęstsze przyczyny medyczne dyspareunii? Jak ją leczyć? Nicole Sochacki-Wójcicka: Tak jak mówiłam wcześniej, jest to dość częsty problem, o którym powinien pamiętać każdy ginekolog. Główną przyczyną bólu podczas stosunku jest endometrioza, czyli choroba, w której tkanka śluzówki macicy rośnie poza nią. Możemy wymienić także różne rodzaje torbieli jajników. Objawy w postaci bólu, mogą ponadto dawać wszelkie stany zapalne miednicy mniejszej lub pochwy i sromu. Warto również pamiętać o przyczynach, które pojawiają się dopiero po porodzie. Nacięcie krocza i zbyt ścisła blizna, zmiany hormonalne zachodzące w połogu oraz w okresie karmienia piersią – także mogą być przyczyną bolesnych stosunków. Problem jest niezwykle istotny i często wyjątkowo trudno znaleźć jego przyczynę – właśnie dlatego, że dolegliwości somatyczne nakładają się na problemy psychiczne – lęk, obawę, niepewność. Zdarza się wtedy, że nawet jak wyleczymy przyczyny cielesne, sfera psychiczna pozostanie do „naprawy”. Uważam więc, że seksuolog to bardzo potrzebny specjalista, na wizytę u którego decyduje się wciąż za mało kobiet. Zdradzę ci Asiu, że sama kiedyś chciałam być seksuologiem, ale może opowiem ci o tym innym razem… Nicole Sochacki-Wójcicka – lekarz ginekolog-położnik w trakcie specjalizacji. Prowadzi najbardziej znany profil ginekologiczny na Instagramie – @mamaginekolog, na którym dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem zarówno jako lekarz, jak i mama Rogera. Jej głównym celem jest uświadamianie kobiet na temat ich zdrowia i regularnych badań. Możecie ją także znaleźć na Facebooku oraz stronie Po porodzie w pewnym sensie stajesz się kobietą na nowo. Znów czekasz na „pierwszą” miesiączkę, przeżywasz „pierwszy raz” z mężem... Spróbujemy rozwiać niektóre obawy związane z intymnymi problemami po porodzie, kiedy bezpiecznie można rozpocząć współżycie, czy karmienie piersią gwarantuje brak miesiączki i czy po cesarskim cięciu można szybciej powrócić do uprawiania seksu. Spis treści1. Po porodzie chcę karmić piersią co najmniej rok. Czy to prawda, że przez cały ten czas nie będę miesiączkować?2. Minęło 6 tygodni od porodu, a ja, choć nie karmię piersią, wciąż nie mam miesiączki. Kiedy wreszcie się pojawi?3. Miałam dwie miesiączki, odkąd jestem mamą, i za każdym razem były bardzo skąpe. To normalne? Czy po porodzie okres się zmienia?4. Zawsze wolałam tampony od podpasek. Czy mogę je stosować także po porodzie?5. W czasie porodu nie miałam naciętego krocza i czuję się świetnie. Czy mogę zacząć współżycie, mimo że nie minęło jeszcze 6 przepisowych tygodni połogu?6. Jeśli urodzę przez cesarskie cięcie, to będę mogła szybciej powrócić do seksu niż po normalnym porodzie?7. Urodziłam 3 miesiące temu. Mąż chciałby się już normalnie kochać, a ja wciąż mam opory, krocze do tej pory czasem pobolewa. Kiedy to wreszcie minie?8. Choć połóg się skończył i nic mnie już nie boli, nawet nie chcę myśleć o seksie. Boję się, że to będzie bolało. Jak jest naprawdę?9. Choć pierwszy stosunek po porodzie nie był bolesny, zauważyłam niewielką ilość krwi. Co to może oznaczać?10. Drugi pierwszy raz mamy z mężem za sobą. Nie pytałam go o wrażenia, ale czuję, że moja pochwa po porodzie jest teraz luźniejsza. Martwi mnie to. Czy tak już zostanie?11. Które pozycje seksualne są najlepsze na pierwsze zbliżenia po połogu?12. Karmienie piersią podobno chroni przed zajściem w ciążę. To prawda?13. Czy mogę zajść w ciążę, zanim po porodzie pojawi się pierwsza miesiączka?14. Dopiero urodziłam, nie chcę od razu mieć drugiego dziecka. Jaka metoda antykoncepcji będzie najlepsza? 1. Po porodzie chcę karmić piersią co najmniej rok. Czy to prawda, że przez cały ten czas nie będę miesiączkować? Niekoniecznie. Wiele kobiet nie ma miesiączki przez cały okres karmienia piersią. Jest to związane z tym, że podczas laktacji w organizmie jest wysokie stężenie prolaktyny, która hamuje owulację, a skoro nie ma owulacji, to także miesiączki (przy prawidłowym cyklu). Ale także u karmiących mam miesiączka może się pojawić już po 6 tygodniach – i nie znaczy to, że laktacja zaniknie. 2. Minęło 6 tygodni od porodu, a ja, choć nie karmię piersią, wciąż nie mam miesiączki. Kiedy wreszcie się pojawi? Nie masz się czym martwić. Miesiączka może pojawić się zarówno po 4, jak i po 8 tygodniach od porodu. Kiedy dokładnie to nastąpi – jest sprawą indywidualną. 3. Miałam dwie miesiączki, odkąd jestem mamą, i za każdym razem były bardzo skąpe. To normalne? Czy po porodzie okres się zmienia? Intensywność kilku pierwszych krwawień może być różna – od skąpych do obfitych. Wkrótce powinno się to jednak ustabilizować. Wiele kobiet po porodzie stwierdza także, że skurcze menstruacyjne są słabsze i mniej bolesne niż dawniej. 4. Zawsze wolałam tampony od podpasek. Czy mogę je stosować także po porodzie? Nie od razu, zresztą sama chyba nie będziesz tego chciała. Pochwa na pewno będzie obolała, krocze może być bolesne – i choćby dlatego tampony to nie jest dobry pomysł. Ale najważniejsze, że w macicy jest świeża rana – wprowadzając do ciała tampon, który zatrzymuje krew i odchody połogowe w pochwie, stwarza się idealne warunki do zakażenia. Dlatego, dla własnego bezpieczeństwa, nie używaj tamponów przynajmniej przez okres krwawienia połogowego. Potem możesz do nich powrócić. 5. W czasie porodu nie miałam naciętego krocza i czuję się świetnie. Czy mogę zacząć współżycie, mimo że nie minęło jeszcze 6 przepisowych tygodni połogu? Ze współżyciem trzeba wstrzymać się przynajmniej 4 tygodnie po porodzie, by dać ranie w macicy czas na zagojenie się. Po tym okresie można podjąć próbę zbliżenia, ale warto to skonsultować z ginekologiem. 6. Jeśli urodzę przez cesarskie cięcie, to będę mogła szybciej powrócić do seksu niż po normalnym porodzie? Różnie z tym bywa. Większość kobiet, które rodziły drogami natury, rozpoczyna życie seksualne po upływie 7 tygodni, podczas gdy po cesarskim cięciu stosunek jest możliwy często już po 4 tygodniach. Pamiętaj jednak, że i po cesarce w macicy zostaje rana po łożysku, która musi się zagoić (w przeciwnym razie stosunek to ryzyko infekcji). Poza tym cesarskie cięcie to operacja chirurgiczna, po której organizm potrzebuje rekonwalescencji. 7. Urodziłam 3 miesiące temu. Mąż chciałby się już normalnie kochać, a ja wciąż mam opory, krocze do tej pory czasem pobolewa. Kiedy to wreszcie minie? Trzy miesiące zwykle wystarczają, by wszystko się dobrze zagoiło, ale nie zawsze tak jest. Gdy poród był trudny, inwazyjny, z głębokim nacięciem i wieloma szwami, powrót do normalnego stanu może potrwać dłużej, nawet do pół roku. Mąż musi to przyjąć do wiadomości i wykazać się wyrozumiałością. Z napięciem seksualnym można przecież, przy dobrej woli obu stron, poradzić sobie w inny sposób niż poprzez stosunek. Ale jeśli kobieta po pół roku od porodu wciąż unika seksu, boi się go – warto szukać pomocy specjalisty. 8. Choć połóg się skończył i nic mnie już nie boli, nawet nie chcę myśleć o seksie. Boję się, że to będzie bolało. Jak jest naprawdę? Czasami kilka pierwszych stosunków po porodzie może wiązać się z pewnym dyskomfortem, ale najczęściej takie obawy są nieuzasadnione. Gdy poród był prawidłowy, minął okres połogu, a lekarz podczas wizyty kontrolnej (która powinna odbyć się do tego czasu) nie stwierdzi żadnych nieprawidłowości, stosunek seksualny nie powinien powodować dyskomfortu. Porozmawiaj z partnerem o swoich obawach – jeśli będzie on ostrożny i delikatny, bólu na pewno uda się uniknąć. A gdyby się pojawił, w każdej chwili możecie przecież przerwać. 9. Choć pierwszy stosunek po porodzie nie był bolesny, zauważyłam niewielką ilość krwi. Co to może oznaczać? Jeśli nie czułaś bólu, prawdopodobnie jest to krwawienie powstałe wskutek drobnego uszkodzenia nabłonka pochwy. Nietrudno o nie, bo z powodu gwałtownego spadku poziomu estrogenów i progesteronu pochwa jest skąpo nawilżona, często sucha. Zmniejszysz ryzyko urazu, stosując intymny żel nawilżający na bazie wody (ale nie wazelinę). Gdy poziom hormonów się unormuje (może to trwać do pół roku), także wilgotność pochwy będzie taka jak dawniej. 10. Drugi pierwszy raz mamy z mężem za sobą. Nie pytałam go o wrażenia, ale czuję, że moja pochwa po porodzie jest teraz luźniejsza. Martwi mnie to. Czy tak już zostanie? Uczucie luzu w pochwie zdarza się dość często, bo jej mięśnie zostały mocno rozciągnięte podczas porodu. Ale to bardzo elastyczny narząd i po pewnym czasie zwykle powraca do stanu sprzed ciąży. Warto to jednak przyspieszyć, wykonując ćwiczenia Kegla. Gdy luz bardzo przeszkadza, polecane są pozycje, w których kobieta ma zwarte uda – to powinno wzmocnić doznania obojga partnerów. 11. Które pozycje seksualne są najlepsze na pierwsze zbliżenia po połogu? Jeśli krocze i rana w macicy się zagoiły, właściwie nie powinno to mieć znaczenia. Jednak – choćby z przyczyn psychologicznych – na początku lepiej unikać pozycji, które umożliwiają głęboką penetrację. Dobrze jest też kochać się w taki sposób, aby to kobieta mogła kontrolować tempo i głębokość stosunku. Z tych powodów od pozycji klasycznej lepsze są np. „na jeźdźca” czy „na łyżeczki”. Partner kobiety, która miała cesarskie cięcie, powinien również uważać, by nie opierać ciężaru swojego ciała jej na brzuchu. 12. Karmienie piersią podobno chroni przed zajściem w ciążę. To prawda? Niezupełnie. Wprawdzie laktacja hamuje owulację (a bez niej kobieta nie jest płodna), ale proces ten bywa z różnych powodów zakłócany, dlatego ryzyko zajścia w ciążę, choć nieduże, jednak istnieje. 13. Czy mogę zajść w ciążę, zanim po porodzie pojawi się pierwsza miesiączka? Tak. Jajeczkowanie (czyli płodny okres cyklu) zawsze poprzedza miesiączkę. Możesz więc – przy dużym pechu – zajść w ciążę, nie doczekawszy się jeszcze pierwszej po porodzie menstruacji. 14. Dopiero urodziłam, nie chcę od razu mieć drugiego dziecka. Jaka metoda antykoncepcji będzie najlepsza? Jeśli nie karmisz piersią, możesz stosować każdą metodę, którą wybierzesz ze swoim lekarzem. Najskuteczniejsze są: wkładka wewnątrzmaciczna i środki hormonalne: tabletki, plastry, krążki. Możesz też stosować prezerwatywy, ale są one zawodne. A jeśli karmisz piersią, nie stosuj plastrów hormonalnych ani klasycznych tabletek, jedynie tzw. minipigułkę (Cerazette). Na czas laktacji polecane są też: wkładka wewnątrzmaciczna i zastrzyki (Depo-provera). miesięcznik "M jak mama" Rekomendowane odpowiedzi Zgłoś odpowiedź pytanie 7 maja mnialam miesiaczke,wczoraj kochalam sie z moim mezem i podczas stosunku polecialo mi troszkie sie bo nigdywczesniej tak nie szczypie mnie troszkie i boli mnie w prawej pachwinie ponadto mam podwyzszona goraczke 37 moglo mi sie stac?czy powinnam sie niepokoic?mam 29 lat i nigdy jeszcze nie jeszcze tak niezbytladnie ze seks byl "ostry"pomóżcie prosze Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość Puszysta07 Zgłoś odpowiedź Z tego co wiem to plamienie podczas stosunku nie pojawia sie bez przyczyny, Krwawienie podczas stosunku, krwawienie z pochwy to czesto objaw chorób dróg rodnych, aczkolwiek nie zawsze. Takze powinnas skonsultowac sie z lekarzem. Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź a nie masz nadzerki? takie cos moze sie zdarzac podczas nadzerki moglo dojsc do jej podraznienia podczas stosunku stad krew, jesli to jednorazowe nie przejmuj sie tym, jak sie nasili krwawienie lub bedzie sie regularnie pojawialo skonsultuj sie z ginekologiem moze wykonaj cytologie Cytuj "Kiedy jest smutno, kocha się zachody słońca..."Mały Ksi Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość kulkaja Zgłoś odpowiedź nie może to plamienie pojawić się samo tak po prostu. musi być na to przyczyna i wydaje mi się że to nie ciąża. nie chorowałaś wcześniej nidgy na coś podobnego? lepiej idź do lekarza i powiedz mu o swoim problemie Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź Witam Panią Serdecznie, Pojawienie się krwi podczas lub po stosunku, jest objawem nieprawidłowym. Jego przyczyną mogą być różne choroby lub urazy narządu płciowego. Zalecam Pani pilną wizytę u ginekologa. Kiedy miała Pani ostatni raz zrobioną cytologię?? Pozdrawiam Piotr Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Zgłoś odpowiedź dzis u lekarza mam endometrioze i silne dopochwowo pimafucin i tydz mam sie polozyc na oddzial i powiedzial ze do brzucha trzeba wprowadzickamerke boje jeszcze ze moge w 80%nie mniec dzieci jestem zalamana Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Gość tequilla Zgłoś odpowiedź jak lekarz tak Ci powiedział to na pewno jest to poważny problem... nie wiem dokładnie, sama nigdy z takim się nie spotykałam i nie byłam w ciąży... musisz teraz robić wszystko co powie lekarz, trzymac się i wierzyć że wszystko będzie w porządku Cytuj Udostępnij tę odpowiedź Odnośnik do odpowiedzi Tak mi smutno… dzis mija 8 dzien odkad pozegnalam mojego Rafalka… Mial 15 tygodni i wszystko przebiegalo prawidlowo… zadnych plamien, bolow, nic… Na trzy dni przed – diagnoza – utworzyl sie krwiak, trofoblast sie odkleja. Mialam to wylezec i mialo byc dobrze… stalo sie inaczej Dzis szukam przyczyn i nie spoczne dopoki sie nie dowiem dlacego tak sie stalo Bylam z malenstwem sama – jego ojciec (ginekolog z II st specjalizacji) sam rozpoznal ciaze i zaproponowal mi zabieg w 6 tygodniu. Juz wtedy zabolalo i dotralo, ze nie bedzie mi latwo, ze bede sama, ze w niczym mi nie pomoze. Dlatego malenstwo kochalam silniej niz moglam sobie wyobrazic. Balam sie jak to bedzie, ale badania u innego lekarza potwierdzaly, ze wszystko jest ok i gdy w 12 tyg po dokladnym usg uslyszalam, ze jeszcze chwila i punkt krytyczny bedzie za mna – totalna euforia. A od kilku dni – dramat, nie wiedzialam, ze tak zaboli. Nie bylam przygotowana na takie rozwiazanie… Moj lekarz (zeby bylo smieszniej – dobry znajomy ojca malenstwa) pomogl mi przejsc przez szpital, jest na kazdy telefon, mam w nim oparcie. A tatus… nie interesowal sie ciaza od polowy listopada, nie dzwonil, nie pytal. Ale uznalam, ze powienien wiedziec jaki jest los dzidziusia. Poinformowalam go w niedziele. Nawet nie triumfowal wtedy. A dzis… zadzownilam do niego z prosba o wsparcie, o rozmowe, bo tak mi strasznie smutno… Uslyszalam tylko – “bylo-minelo”, ze moze mi wystwic zwolnienie, jezeli potrzebuje, ze powinnam zyc dalej, bo on odetchnal z ulga, ze lepiej dla dziecka, ze sie nie urodzilo, bo nie mialoby latwego zycia bez ojca… Zero empatii, wspolczucia, dobrego slowa… Nie wiem, jak on moze byc lekarzem, jak moze pomagac, jak bardzo sam jest zaklamany i jak w ogole mogl tak powiedziec… Gdyby nie Piotr – lekarz, ktory mnie porwadzil, stracilabym zupelnie wiare i zaufanie do ginekologow. Oprocz rozpaczy i straszliwej tesknoty czuje straszny gniew i bezsilnosc, ze zylam z kims kto nie uszanowal mnie i malenstwa. Wierze, ze bedzie musial wytlumaczyc to synkowi, gdy spotkaja sie po tamtej stronie… Z Olsztyna K fot. Fotolia Jaką antykoncepcję wybrać? – Rodzaj stosowanej antykoncepcji hormonalnej zależy zarówno od aktualnego stanu zdrowia kobiety, jak również od jej stylu życia, potrzeb i dodatkowych oczekiwań względem antykoncepcji. Dobranie odpowiedniego leku wymaga szczegółowego wywiadu, przeprowadzenia badań, a często też obserwacji reakcji na konkretne np. pigułki antykoncepcyjne. Zdarza się, że mimo indywidualnego dobrania rodzaju antykoncepcji hormonalnej, kobieta ma dolegliwości fizyczne lub np. zauważa spadek pożądania. Ważna jest wtedy szczera rozmowa z lekarzem, która nie zawsze jest prosta – szczególnie, jeżeli problem dotyczy sfery seksualnej. Chcę zachęcić wszystkie kobiety, żeby o swoich wątpliwościach i oczekiwaniach mówiły wprost. Dzięki temu my – lekarze – będziemy mogli im pomóc – zauważa prof. dr hab. n. med. Romuald Dębski, ginekolog, ekspert programu „Zdrowa ONA”. Na co warto zwrócić uwagę podczas rozmowy z lekarzem na temat antykoncepcji hormonalnej? „Nie stosowałam do tej pory antykoncepcji hormonalnej” Dolegliwości zdrowotne – powiedz lekarzowi o wszystkich swoich chorobach i przyjmowanych lekach. Niektóre leki mogą osłabiać działanie tabletek antykoncepcyjnych. Ginekolog będzie wiedział, który rodzaj antykoncepcji powinnaś zastosować bez obawy przed ich nieskutecznością. Dolegliwości związane z cyklem miesięcznym – zwróć uwagę na wszystkie dokuczliwe objawy pojawiające się w określonych etapach cyklu, np. silne bóle i obfite krwawienia miesiączkowe. Odpowiednio dobrana antykoncepcja może pomóc zniwelować te dolegliwości, z drugiej strony lekarz może zlecić dodatkowe badania w celu sprawdzenia, co jest ich przyczyną. Zmiany skórne i nadmierne owłosienie – warto powiedzieć lekarzowi o tym, że zależy Ci również na poprawie cery oraz „pozbyciu” się np. wąsika lub zbyt obfitego owłosienia w innych miejscach ciała. Zdarza się, że te problemy są bezpośrednio związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem gospodarki hormonalnej, a wykrycie źródła problemu pomoże nie tylko w dobraniu odpowiedniej metody antykoncepcji, ale jednocześnie pozytywnie wpłynie na wygląd. „Stosowana przeze mnie antykoncepcja hormonalna mi nie odpowiada” Nudności – zdarza się, że kobiety w pierwszych cyklach przyjmowania antykoncepcji mają nudności. Czasami wystarczy zmienić porę przyjmowania antykoncepcji (zazwyczaj na wieczorną), ale jeżeli sytuacja się przedłuża i uniemożliwia normalne funkcjonowanie, może okazać się, że konieczne będzie odstawienie lub zmiana metody antykoncepcji. Problemy w sferze seksualnej – pamiętaj, że mniejsza lub niska ochota na współżycie czy też brak satysfakcji seksualnej nie musi być „normą” przy stosowaniu antykoncepcji hormonalnej. Jej celem nie jest zmniejszenie częstotliwości współżycia, ale zabezpieczenie cię przed nieplanowaną ciążą dokładnie wtedy, gdy decydujesz się na zbliżenie. Jeżeli zauważasz u siebie takie zmiany, weź sprawy w swoje ręce i porozmawiaj o nich z lekarzem, który pomoże ci dobrać odpowiednią antykoncepcję. Opuchnięcia, nadwrażliwość piersi, bóle głowy – niektóre kobiety mają wrażenie tzw. puchnięcia. Jest to oznaka zatrzymywania się wody w organizmie. Często pojawia się również nadwrażliwość piersi i ból głowy. W pierwszych miesiącach może to być naturalna reakcja organizmu, ale jeżeli objawy się przedłużają, porozmawiaj o nich z lekarzem. Może np. zmiana tabletek antykoncepcyjnym zniweluje te objawy lub dowiesz się, jak długo mogą się one utrzymywać i kiedy już zaczynają świadczyć o nieprawidłowościach. Inne dolegliwości – jeżeli pojawiają się jakiekolwiek inne dolegliwości, które wiążesz z momentem rozpoczęcia przyjmowania antykoncepcji, koniecznie zgłoś to lekarzowi. Nie lekceważ sygnałów, które daje ci twoje ciało. Lekarz na pewno powie, z czego mogą wynikać twoje objawy lub zleci dodatkowe badania. Zobacz też: Jaki powinien być ginekolog? Jak rozmawiać z lekarzem o antykoncepcji? Podczas rozmowy z każdym lekarzem pamiętaj o tym, co jest dla Ciebie ważne i czego chcesz się dowiedzieć. Pomaga w tym lista pytań czy wątpliwości, które Ci się nasuwają, kiedy myślisz o swoim zdrowiu i włączeniu antykoncepcji. Nie bój się pytać kilka razy o to samo lub prosić o więcej szczegółów. Zapewne masz określone oczekiwania. Nie każda kobieta ma je identyczne, dlatego należy porozmawiać ze specjalistą, aby wiedział, w jaki sposób udzielić potrzebnych Ci informacji. Lekarz powinien poinformować cię o skutkach leków, czyli ich pożądanym wpływie a także ewentualnych niekorzystnych następstwach. Warto, byś rozumiała, jak działa tabletka na twój organizm. Poruszanie tematów z zakresu własnej intymności często wzbudza wstyd lub napotyka na niesprecyzowane opory. Być może po raz pierwszy będziesz rozmawiała o tym, że boisz się spadku libido lub chciałabyś, aby twoje potrzeby seksualne były wyraźniejsze. Czasami wstydzimy się mówić o tym, że nie chcemy przytyć, że mamy problemy w sypialni z powodu suchości pochwy lub że oczekiwałyśmy pozytywnego wpływu na skórę, bo ona wciąż nosi oznaki mocnego trądziku. – Na swoje problemy czy dyskomfort płynący z ciała popatrz jak na problem medyczny i w taki sposób rozmawiaj o tym z lekarzem. W dużej mierze to od ciebie zależy, jak będzie wyglądała rozmowa, czego się dowiesz. Ostatecznie to ty decydujesz o przyjmowaniu danej tabletki, wyborze metody antykoncepcji, warto byś wiedziała wystarczająco dużo, aby podjąć wraz informacjami od lekarza dobrą decyzję o przyjęciu leku, kontynuowaniu lub jego zmianie – mówi Dorota Gromnicka, psycholog, ekspert programu „Zdrowa ONA”. „Chcę zajść w ciążę w tym roku, ale jeszcze nie teraz” Jeżeli planujesz zajście w ciążę w ciągu najbliższych miesięcy, a stosujesz lub planujesz stosowanie antykoncepcji, musisz koniecznie o swoich planach powiedzieć lekarzowi. W większości przypadków płodność wraca już w pierwszych miesiącach po zakończeniu stosowania antykoncepcji hormonalnej, ale to lekarz będzie wiedział, która metoda antykoncepcji jest w tym czasie dla ciebie najlepsza i nie przedłuży okresu oczekiwania na poczęcie. Zobacz też dział Seksuolog na forum Commed! Źródło: materiały prasowe On Board/mn

kochalam sie z ginekologiem